معنای کلمه لاتین

– امروزه با پیشرفت دانش و تکنولوژی، استفاده از ترجمه ماشینی فارسی به انگلیسی “زبان لاتین” نظیر ترجمه عبارت و متن با گوگل ترنسلیت Google Translate توسط عده ای، زیاد به چشم میخورد.

همچنین بروز و ظهور نرم افزارهای ترجمه انگلیسی “زبان لاتین” و اخیراً نیز اپلیکیشن های اندروید و اپلیکیشن های ios برای ترجمه فارسی به انگلیسی عبارت “زبان لاتین” بوجود آمده اند.

شاید بتوان برای استفاده روزمره در محاوره های انگلیسی و یا در زمان آموزش از این ابزارها استفاده نمود و به آن ها بسنده کرد، ولی در ترجمه هایی که قرار است در محیط ها رسمی نظیر جلسات کاری، پرزنت و ارائه در سمینارها و نمایشگاه ها، بستن قراردادهای تجاری، ترجمه و سابمیت مقالات علمی و تخصصی در مجلات و نشریات خارجی، ترجمه کتاب های تخصصی و پایان نامه ها و … ارائه شود، به هیچ عنوان استفاده صرف از این ابزارهای نوین برای ترجمه انگلیسی “زبان لاتین” پیشنهاد نمی شود.

این وبسایت جهت ارائه تجربه بهتر و بارگذاری سریعتر از کوکی استفاده می‌کند. (بیشتر بخوانید)

دیکشنری آموزشی بیاموز، یک دیکشنری آنلاین و رایگان است که با هدف استفاده زبان
آموزان زبان های
انگلیسی، آلمانی و فرانسه طراحی شده. در طراحی این دیکشنری گذشته از استاندارد بودن محتوا، توجه
ویژه ای
به المان های آموزشی شده است.

دیکشنری
انگلیسی

دیکشنری
آلمانی

دیکشنری
فرانسه

دیکشنری
ترکی استانبولی

معنای کلمه لاتین

دیکشنری
اسپانیایی

دیکشنری
عربی

خانه

وبسایت آموزشی

درباره ما

تماس با ما

آموزش
زبان ترکی

آموزش
زبان انگلیسی

آموزش
زبان فرانسه

آموزش
زبان آلمانی

دیکشنری
انگلیسی

دیکشنری
آلمانی

دیکشنری
فرانسه

دیکشنری
ترکی استانبولی

دیکشنری
اسپانیایی

دیکشنری
عربی

خانه

وبسایت آموزشی

درباره ما

تماس با ما

آموزش
زبان ترکی

آموزش
زبان انگلیسی

آموزش
زبان فرانسه

آموزش
زبان آلمانی

دیکشنری آموزشی بیاموز، یک دیکشنری آنلاین و رایگان است که با هدف استفاده زبان
آموزان زبان های
انگلیسی، آلمانی و فرانسه طراحی شده. در طراحی این دیکشنری گذشته از استاندارد بودن محتوا، توجه
ویژه ای
به المان های آموزشی شده است.

دیکشنری
انگلیسی

دیکشنری
آلمانی

دیکشنری
فرانسه

دیکشنری
ترکی استانبولی

معنای کلمه لاتین

دیکشنری
اسپانیایی

دیکشنری
عربی

خانه

وبسایت آموزشی

درباره ما

تماس با ما

آموزش
زبان ترکی

آموزش
زبان انگلیسی

آموزش
زبان فرانسه

آموزش
زبان آلمانی

دیکشنری
انگلیسی

دیکشنری
آلمانی

دیکشنری
فرانسه

دیکشنری
ترکی استانبولی

دیکشنری
اسپانیایی

دیکشنری
عربی

خانه

وبسایت آموزشی

درباره ما

تماس با ما

آموزش
زبان ترکی

آموزش
زبان انگلیسی

آموزش
زبان فرانسه

آموزش
زبان آلمانی

لاتین یا لاتینی (latīnum) یک زبان کلاسیک متعلق به شاخه ایتالی زبان‌های هندواروپایی است. زبان لاتین در اصل در نواحی اطراف رم، معروف به لاتیوم گفتگو می‌شد. با قدرت‌گیری جمهوری روم، لاتین به زبان اصلی در ایتالیا و سپس در سراسر غرب امپراتوری روم تبدیل شد. لاتین نیای زبان‌های رومی امروزی در اروپاست و واژگان بسیاری را به دیگر زبان‌های اروپایی همچون انگلیسی وارد کرده‌است. در انگلیسی از ریشه‌های لاتین (و یونانی باستان) در الهیات، علوم، پزشکی و قانون استفاده می‌شود. لاتین در سریر مقدس (شهر واتیکان) زبان رسمی است.

در اواخر دوران جمهوری روم (۷۵ قبل از میلاد)، لاتین باستان به لاتین کلاسیک معیار تبدیل شده بود. لاتین عامیانه گونه محاوره‌ای لاتین بود که در همان زمان گفتگو می‌شد و در کتیبه‌ها و آثار طنزنویسانی مانند پلوتس و ترنتیوس و نویسندگانی همچون پترونیوس از آن یاد شده‌است.[۴] لاتین پسین زبان نوشتاری از قرن ۳ است. شکل محاوره ای آن لاتین عامیانه در قرن‌های ۶ تا ۹ به زبان‌های رومی، مانند ایتالیایی، ساردنیایی، ونتی، ناپولی، سیسیلی، پیدمونتی، لومبارد، فرانسوی، فرنکو-پروونسال، اکسیان، کرسی، لادین، فریولی، رومانش، کاتالان/والنسیایی، آراگونی، اسپانیایی، آستوری، گالیسی و پرتغالی توسعه یافت است. لاتین قرون وسطی از قرن ۹ تا رنسانس به عنوان زبان ادبی اروپا مورد استفاده قرار می‌گرفت. این زبان سپس به لاتین نوین تکامل یافت. لاتین تا اواخر قرن هجدهم، تا زمانی که زبان‌های بومی (از جمله زبان‌های رومی) جایگزین آن شدند، زبان ارتباطات بین‌المللی و تحصیلات علمی بود. لاتین کلیسایی زبان رسمی سریر مقدس و آیین رومی کلیسای کاتولیک است.

لاتین یک زبان کاملاً اشتقاقی، دارای سه جنس، شش یا هفت حالت دستوری، پنج صرف، چهار نوع صرف فعل، شش زمان، سه شخص، سه وجه، دو جهت فعل، دو یا سه نمود و دو شمار است. الفبای لاتین از الفبای اتروسکی و یونانی و در نهایت از الفبای فنیقی گرفته شده‌است.

این زبان دارای تعدادی مرحله تاریخی است که هر یک از آن‌ها با تفاوت‌های ظریف واژگان، کاربرد، املا، ریخت‌شناسی و نحو متمایز می‌شوند. هیچ قانون سخت و سریعی برای دسته‌بندی وجود ندارد. دانشمندان مختلف بر ویژگی‌های مختلف تأکید دارند. در نتیجه، فهرست‌ها گوناگون و همچنین دارای نام‌های جایگزین هستند.

علاوه بر مراحل تاریخی، لاتین کلیسایی به سبک‌هایی که نویسندگان کلیسای کاتولیک روم از اواخر دوران باستان به بعد و همچنین دانشمندان پروتستان از آن‌ها استفاده می‌کردند اشاره دارد.

معنای کلمه لاتین

پس از سقوط امپراتوری روم غربی در سال ۴۷۶ و ظهور پادشاهی‌های ژرمن به جای آن، مردم ژرمنی‌زبان لاتین را به عنوان زبانی مناسب تر برای استفاده‌های قانونی و دیگر اهداف به رسمیت شناختد.

نخستین شکل شناخته‌شده لاتین، لاتین باستان است که از پادشاهی روم تا اواخر دوره جمهوری روم صحبت می‌شد. این زبان در کتیبه‌ها و برخی از آثار اولیه ادبیات لاتین، مانند کمدی‌های پلتوس و ترنتیوس، گواهی شده‌است. الفبای لاتین از الفبای اتروسکی ابداع شد. این نوشتار در ابتدا راست به چپ یا بوستروفیدن بود[۵] و در نهایت به یک خط چپ به راست تبدیل شد.

در اواخر دوران جمهوری و در نخستین سال‌های امپراتوری، یک لاتین کلاسیک جدید، با نوشتن آثار بزرگ ادبیات کلاسیک که در مکاتب دستور زبان و بلاغت تدریس می‌شد، توسط سخنوران، شاعران، مورخان و دیگر باسوادان، به وجود آمد. دستور زبان‌های آموزشی امروزی ریشه در چنین مدارسی دارد که به عنوان نوعی آکادمی زبان غیررسمی فعالیت می‌کرده و به حفظ و تداوم گفتار تحصیل‌کردگان اختصاص داشته‌است.

لاتین پسین در دوران باستان پسین[۶] از سده ۳ تا ۶ میلادی رایج بود.[۷][۸] این دوره از لاتین را میان دوره‌های لاتین کلاسیک و لاتین قرون وسطی می‌دانند. در مورد زمان دقیق پایان لاتین کلاسیک یا شروع لاتین قرون وسطی اتفاق نظر علمی وجود ندارد. با این حال، آثار لاتین پسین با داشتن ویژگی‌هایی قابل شناسایی هستند.

تجزیه و تحلیل فلسفی آثار لاتین باستان، مانند آثار پلوتوس، که حاوی بخش‌هایی از گفتار روزمره است، نشان می‌دهد که یک زبان گفتاری لاتین (اصطلاحاً sermo vulgi، «گفتار توده‌ها» به نوشته سیسرون)، همزمان با لاتین کلاسیک وجود داشت. این زبان غیررسمی به ندرت نوشته می‌شده‌است و بنابراین فیلسوفان فقط واژگان و عبارات منفردی را ذکر می‌کنند که در آثار نویسندگان کلاسیک و دیوارنویسی‌ها آمده‌است.[۹] از آنجا که توسعه این زبان به خودی خود آزاد بود، هیچ دلیلی وجود ندارد که تصور کنیم این زبان از نظر تاریخی یا جغرافیایی یکنواخت باشد. برعکس، جمعیت‌های اروپایی رومی‌زبان هر یک گویش‌های خود را در این زبان داشتند، که در نهایت منجر به تمایز زبان‌های رومی شد.[۱۰] سقوط امپراتوری روم به معنای زوال معیارهای آموزشی بود که باعث ایجاد لاتین پسین شد، مرحله‌ای پساکلاسیک از زبانی که در نوشته‌های مسیحیان آن زمان دیده می‌شود. این امر نه تنها به دلیل کاهش تحصیلات بلکه به دلیل تمایل به انتشار آثار به زبان توده‌ها و منطبق‌تر با گفتار روزمره بود.

لاتین عامیانه حداکثر تا قرن نهم، که نخستین نوشته‌های رومی شروع به پدیداری کرد، به زبان‌های متمایزی تبدیل شده بود. آن‌ها، در طول این دوره، به گفتار روزمره محدود بودند، زیرا لاتین قرون وسطی برای نوشتن استفاده می‌شد.[۱۱][۱۲]

لاتین قرون وسطی لاتین نوشتاری است و در دوره‌ای از لاتین پساکلاسیک استفاده می‌شود که هیچ زبان لاتین گفتاری وجود ندارد. چرا که زبان گفتاری به زبان‌های مختلف رومی آغازین تبدیل شده بود. با این حال، در دنیای تحصیل‌کردگان و در امور رسمی، زبان لاتین بدون داشتن پایگاه گفتاری طبیعی، تداوم یافت. این لاتین همچنین به سرزمین‌هایی گسترش یافت که هرگز به زبان لاتین صحبت نکرده بودند، مانند ملت‌های ژرمنی و اسلاوی. این زبان برای ارتباطات بین‌المللی بین کشورهای عضو امپراتوری مقدس روم و متحدان آن مفید واقع شد.

موقعیت لاتین در رنسانس با تصویب اومانیست‌ها، به عنوان یک زبان گفتاری تقویت شد. آن‌ها که غالباً توسط اعضای روحانیت هدایت می‌شدند، از تخریب سریع بازمانده‌های جهان کلاسیک و ادبیات آن متعجب بودند؛ بنابراین تلاش کردند هرچه را که می‌توانند حفظ کنند و زبان لاتین را به آنچه در گذشته بود برگردانند و روش تولید نسخه‌های اصلاح‌شده آثار ادبی را که با مقایسه نسخه‌های خطی برجای‌مانده انجام می‌شد، معرفی کردند. آن‌ها حداکثر تا قرن پانزدهم، نسخه‌های پشتیبانی‌شده توسط دانشمندان را جایگزین لاتین قرون وسطایی کردند و با انجام پژوهش سعی در کشف زبان لاتین کلاسیک داشتند.[۱۴][۱۱]

در اوایل دوران نوین، زبان لاتین هنوز مهم‌ترین زبان فرهنگی در اروپا بود؛ بنابراین، تا پایان قرن هفدهم بیشتر کتاب‌ها و تقریباً تمام اسناد دیپلماتیک به زبان لاتین نوشته می‌شدند. پس از آن، بیشتر اسناد دیپلماتیک به زبان فرانسوی (یک زبان رومی) و سپس به زبان‌های بومی یا سایر زبان‌ها نوشته شدند.

زبان لاتین امروزه با وجود نداشتن گویشور بومی، هنوز هم برای اهداف مختلفی در جهان استفاده می‌شود.

بزرگترین سازمانی که لاتین را در زمینه‌های رسمی و نیمه‌رسمی حفظ می‌کند، کلیسای کاتولیک است. لاتین زبان آیین رومی مسیحی است. این زبان رسمی سریر مقدس، زبان اصلی مجله عمومی آن و زبان کاری روتای رومی است. در واتیکان همچنین تنها خودپرداز جهان به زبان لاتین وجود دارد.[۱۵] در دانشگاه‌های پاپی دوره‌های تحصیلات تکمیلی قانون کلیسایی به زبان لاتین تدریس می‌شود و مقالات نیز به همان زبان نوشته می‌شوند.

در جهان غرب، بسیاری از سازمان‌ها، دولت‌ها و مدارس به دلیل ارتباط آن با رسمیت ، سنت و ریشه‌های فرهنگ غربی، از لاتین برای شعارهای خود استفاده می‌کنند.

شعار کانادا A mari usque ad mare («از این کران تا آن کران») و بیشتر شعارهای استان‌های آن به زبان لاتین هستند. صلیب ویکتوریای کانادا از صلیب ویکتوریای بریتانیا که دارای کتیبه «For Valor» است، الگو گرفته‌است. از آنجا که کانادا رسماً دو زبانه است، عبارت لاتین Pro Valore مدال کانادا جایگزین عبارت انگلیسی پیشین آن شده‌است.

شعار اسپانیا PLVS VLTRA، به معنای «فراتر از آن»، نیز ریشه لاتین دارد.[۱۶] این برگرفته از شعار شخصی کارل پنجم، امپراتور مقدس روم و پادشاه اسپانیا (به عنوان کارل اول) و حاصل واژگونی عبارت Non terrae plus ultra («هیچ سرزمینی فراتر از آن نیست») است. گفته می‌شود که این کار برای هشدار بر روی ستون‌های هرکول در تنگه جبل‌الطارق، که حاشیه جهان شناخته‌شده آن روز بود، حک شده بود. کارل این شعار را در پی کشف دنیای جدید توسط کلمبوس اتخاذ کرد و همچنین دارای استعاره‌هایی در مورد خطرپذیری و تلاش برای تعالی است.

چندین ایالت آمریکا نیز شعار لاتین دارند: مانند Qui transtulit sustinet («کسی که بپیوندد، باقی خواهد ماند») کنتیکت؛ Per aspera ad astra («به سوی ستارگان، با هر سختی‌ای») کانزاس؛ Nil sine numine («هیچ‌چیز بدون خداوند ممکن نیست») کلرادو؛ Si quaeris peninsulam amoenam, circumspice («اگر در جستجوی خوشحالی هستی، به خود نگاه کن») میشیگان؛ Salus populi suprema lex esto («بگذار رفاه مردم، قانون اساسی باشد») میزوری؛ Esse Quam Videri («بودن بهتر از وانمود کردن») کارولینای شمالی؛ Sic semper tyrannis («این است فرجام ستمکار») ویرجینیا؛ و Montani Semper Liberi («کوه‌ها همیشه آزادند») ویرجینیای غربی.

امروزه بسیاری از سازمان‌های نظامی دارای شعارهای لاتین مانند Semper Paratus («همیشه آماده»)، شعار گارد ساحلی ایالات متحده؛ Semper Fidelis («همیشه وفادار»)، شعار نیروی دریایی ایالات متحده؛ Semper Supra («همیشه بالاتر»)، شعار نیروی فضایی ایالات متحده؛ و Per ardua ad astra («از طریق ناملایمات / مبارزه با ستارگان»)، شعار نیروی هوایی سلطنتی.

برخی از کالج‌ها و دانشگاه‌ها شعارهای لاتین را پذیرفته‌اند، برای نمونه شعار دانشگاه هاروارد Veritas («حقیقت») است. وریتاس الهه حقیقت، دختر کیوان و مادر فضیلت بود.

سوئیس Helvetia نام کوتاه لاتین این کشور را روی سکه‌ها و تمبرها چاپ می‌کند، زیرا با رسمی بودن چهار زبان در سوئیس، جایی برای نوشتن نام کشور به هر چهار زبان وجود ندارد. به همین دلیل، کد بین‌المللی وسیله نقلیه و اینترنت سوئیس CH است که مخفف Confœderatio Helvetica، نام کامل لاتین این کشور، می‌باشد.

زبان‌های ایتالیایی، فرانسوی، پرتغالی، اسپانیایی، رومانیایی، کاتالان، رومانش و سایر زبانهای رومی نوادگان مستقیم زبان لاتین هستند. همچنین مشتقات بسیاری از لاتین به انگلیسی و همچنین آلمانی، هلندی، نروژی، دانمارکی و سوئدی وارد شده‌است. زبان لاتین هنوز در شهر واتیکان، یک دولت‌هر شهری واقع در رم، که مقر کلیسای کاتولیک است، صحبت می‌شود.

آثار چند صد نویسنده باستانی که به زبان لاتین می‌نوشتند، بطور کامل یا جزئی باقی مانده‌است. آن‌ها تا حدی موضوع رشته مطالعات کلاسیک هستند. آثار آن‌ها قبل از اختراع چاپ به صورت دست‌نویس منتشر می‌شد و اکنون در نسخه‌های چاپی با دقت حاشیه نویسی منتشر می‌شوند. از مهم‌ترین نسخه‌های چاپی می‌توان به کتابخانه کلاسیک لوئب ، منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه هاروارد، یا متون کلاسیک آکسفورد ، منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد اشاره کرد.

در طول تاریخ اروپا، آموزش مطالعات کلاسیک برای کسانی که مایل به پیوستن به محافل باسوادان بودند بسیار مهم تلقی می‌شد. آموزش به زبان لاتین یک جنبه اساسی است. در جهان امروز، شمار زیادی از دانشجویان لاتین در ایالات متحده لاتین را از کتاب لاتین ویلوک می‌آموزند. این کتاب که برای نخستین بار در سال ۱۹۵۶ توسط فردریک ام. ویلوک منتشر شد.[۱۷] لاتین ویلوک به کتاب معیار بسیاری از دوره‌های مقدماتی لاتین در آمریکا تبدیل شده‌است.

لاتین زبان رسمی کشورهای اروپایی زیر بوده یا هست:

تلفظ‌های باستانی لاتین بازسازی شده‌اند. از جمله داده‌های مورد استفاده برای بازسازی تلفظ‌ها، مطالب نویسندگان باستان، غلط‌های املایی، جناس، ریشه‌شناسی باستانی، املای وام‌واژگان لاتین در زبان‌های دیگر و توسعه تاریخی زبان‌های رومی است.[۲۳]

لاتین از نظر نوع واژگان یک زبان ترکیبی و اشتقاقی است. واژاگان شامل یک جزء معنایی عینی و نشانگرهایی هستند که نقش دستوری واژه را مشخص می‌کنند. ترکیب ریشه و نشانگرها عناصر جمله‌ای بسیار فشرده‌ای را تولید می‌کند: amō، «دوست دارم» از یک جزء معنایی ama-، «عشق»، ساخته شده که بدان نشانگر -ō، شناسه اول شخص مفرد، افزوده شده‌است.

kra دستوری را می‌توان با تغییر نشانگرها تغییر داد: نشانگر برای بیان نقش‌های مختلف دستوری «عوض» می‌شود، اما جزء معنایی معمولاً تغییر نمی‌کند؛ در زبان‌ها برای عطف از وند استفاده می‌شود که شامل پیشوند، میانوند و پسوند است. عطف‌های لاتین هرگز پیشوند نیستند. برای نمونه amābit «او دوست خواهد داشت»، از همان ریشه amā- تشکیل شده‌است که به آن وند -bi-، نشانگر زمان آینده و وند -t، نشانگر سوم شخص مفرد، افزوده شده‌است.

در لاتین برای تصریف جنس، شمار و حالت در صفتها، اسمها و ضمیرها با فرایندی که اصطلاحاً صرف نامیده می‌شود، انجام می‌شود. نشانگرها نیز در فرایندی به نام صرف فعل به ریشه فعل‌ها برای نشان دادن شخص، شمار، زمان، جهت، وجه و نمود می پیونند. برخی از واژگان، مانند قیدها، حروف اضافه و حرف ندا، صرف‌ناپذیر هستند و هیچ‌یک از مراحل را نمی‌گذرانند.

زبان لاتین با الفبای لاتین، که از الفبای اتروسکی گرفته شده‌است که آن نیز به نوبه خود از الفبای یونانی و در نهایت الفبای فنیقی گرفته شده‌است.[۲۴] این الفبا همچنان در طول قرن‌ها به عنوان خط زبان‌های رومی، سلتی، ژرمنی، بالتیک، فینی و بسیاری از زبان‌های اسلاوی (لهستانی، اسلواکی، اسلوونیایی، کرواتی، بوسنیایی و چکی) مورد استفاده قرار گرفته‌است. امروزه خط لاتین توسط بسیاری از زبان‌ها در سراسر جهان، از جمله ویتنامی، زبان‌های آسترونزیایی، بسیاری از زبان‌های ترکی، و بیشتر زبان‌ها در جنوب آفریقا، قاره آمریکا و اقیانوسیه، مورد استفاده قرار می‌گیرد و به همین دلیل پرکاربردترین خط جهان به‌شمار می‌رود.

تعداد حروف الفبای لاتین متفاوت است. هنگامی که این الفبا برای نخستین بار از الفبای اتروسکی گرفته شد، تنها شامل ۲۱ حرف بود.[۲۵] بعداً، G به نمایندگی /ɡ/، که قبلاً املای آن با C وارد الفبا و Z نیز از آن حذف شد، زیرا لاتین از آن پس هیچ صدای /ز/ای نداشت.[۲۶] حروف Y و Z بعداً به ترتیب برای نشان دادن حروف یونانی، اوپسیلون و زتا در وام‌واژگان یونانی افزوده شدند.

W در قرن یازدهم از VV ایجاد شد. این حرف نشان‌دهنده /w/ در زبان‌های ژرمنی بود نه لاتین که هنوز از V برای این منظور استفاده می‌کرد. در اواخر قرون وسطی J از I و همچنین U از Vمتمایز شدند.[۲۶] اگرچه برخی از واژه‌نامه‌های لاتین از J استفاده می‌کنند، اما از آن به ندرت در متون لاتین استفاده می‌شود، زیرا در دوران کلاسیک از آن استفاده نمی‌شد.

حروف الفبای لاتین کلاسیک بدین شرحند:

در دوران باستان، اعداد به زبان لاتین فقط با حروف نوشته می‌شدند. امروزه می‌توان اعداد لاتین را با اعداد عربی و همچنین با اعداد رومی نوشت.

«Commentarii de Bello Gallico» متنی مربوط به جنگ‌های گالی است که توسط ژولیوس سزار نوشته شده و با متن زیر آغاز می‌شود:.mw-parser-output .templatequote{overflow:hidden;margin:1em 0;padding:0 40px}.mw-parser-output .templatequote .templatequotecite{line-height:1.5em;text-align:right;padding-right:1.6em;margin-top:0}

Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum; attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum; vergit ad septentriones. Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur; pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni; spectant in septentrionem et orientem solem. Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.

لاتین باستان

معنای کلمه لاتین

لاتین کلاسیک

لاتین پسین

لاتین قرون وسطی

لاتین رنسانس

لاتین نوین

لاتین امروزی

0